Diplomlaboraĵoj

Hujucz kaj Ĉina Esperanto-Movado (1913-1940)

ĈU ESPERANTISTOJ AGAS INTER SI ALIMANIERE OL KUN NEESPERANTISTOJ?

Esperanto-komunumo, kiel kultursocia fenomeno posedas siajn specifajn trajtojn. Kelkaj el ili ŝanĝiĝas en la tempofluo, kelkaj de ili restas stabilaj. Unu el la lastaj estas en fokuso de mia esploro. Komunikado inter esperantistoj kaj esperantistoj kun neesperantistoj – „fremduloj“ havas stabilan karakteron. La esperantistoj ofte malĝuste informas neesperantistojn pri la lingvo esperanto, ĝia kulturo. Ili pligrandigadas tiam realan kvanton de esperantistoj, kaj troigas pri facileco de la esperanta lingvo. Labormetodoj: kompara analizo de sciencaj artikoloj, libroj, interretaj artikoloj ktp., interreta enketado, duonstrukturita intervjuo.

Strukturo de la nuntempa Esperanto-turismo

La laboraĵo prezentas la strukturon de la nuntempa E-turismo kaj prezentas la rezultojn de la enketo farita en la somero de 2012 pri vojaĝutimoj de Esperantistoj.

Esperanto : La interna ideo en siaj originoj kaj kelkaj el siaj esprimoj kaj manifestiĝoj (ĉu helpo aŭ obstaklo en la disvastigo de la lingvo ?)

Temas pri la ekzisto kaj rolo de la "Interna Ideo" de Esperant(ism)o, unue difinita kiel "frateco kaj justeco inter ĉiuj popoloj" (2-a UK, Genève, 1906), de (Ludoviko) Lazar Markoviĉ (aŭ Lejzer Motelev) ZAMENHOF. La tezo studas la influon de la familia kaj socia origino (judeco), kaj poste de tolstojismo, sur la elpensanton de Esperanto, kiu unue revis pri fondo de hilelismo (laŭ la nomo de Hillel la Maljuna, samtempulo de Jesuo), kaj poste de homaranismo, "neŭtrala ponto inter la religioj" (kiel Esperanto volas esti neŭtrala ponto inter la lingvoj), ambaŭ rifuzitaj de la esperantistaro. La malpli preciza interna ideo, ĝenerale akceptata, sorbe inkludis idealon de tolerema neŭtraleco kaj de paco ; la lingvo estis proponata al la Ruĝa Kruco kaj servis en la sava gastigado de aŭstraj infanoj, ĉefe en Hispanio ; kaj la solidareco (Interhelpo de UEA) ebligis la forsavon de pluraj judaj esperantistoj (laŭ neeldonitaj korespondaĵoj el UEA-arkivoj). Post la morto de Zamenhof (14-4-1917) la ideo, aparte memorigita en rilato kun lia naskiĝtago kaj liaj tombo en Varsovio kaj naskiĝurbo Byałystok (UK-oj 1927, 31, 37, 59, 87, 2009), restis viva unue danke al la Rondo(j) "Konkordo", ĉefe en Pollando ĉirkaŭ la familio Zamenhof (Klara, Leono, Felikso, Lidja). Intermilite en Francio la lingvo estis favore akceptata kaj subtenata – eble pere de reto de DREYFUS-defendantoj ĉirkaŭ Gaston MOCH kaj poste Paul PAINLEVE – de 42 anoj de la Scienca Akademio. Esperanto disvastiĝetis ĉe Libervola Civila Helpservo Internacia ktp. Malgraŭ strangaĵetoj (himno, verdaj flago kaj steloj...) kiuj eble repuŝis neesperantistojn, kelkaj ĵuroj "reunuigi la homaron" estis garantio, se ne ĉiam de progreso, almenaŭ de daŭro. [E-trad. de la oficiala resumo]

Katalogo de Esperanta Literaturo (provekzemplero)

La Faka Katalogo de Esperantaj Librokolektoj el Regiono de Suprasilezio (PL) estis prilaborita en jaroj 2006--2012 de la amatora katalogisto-esperantisto kun celo popularigi E-literaturon inter esperantistoj kaj NE-esperantistoj apoge al Esperanta-pola versio permesanta poligi aŭ esperantigi titolan kaj prinotan kampon. de ĉiu libropozicio. Ĉiuj kampoj de bibliografia priskribo estas priskribitaj esperantlingve, sed en formo maksimume internaciigita (laŭ Zamenhofa ideo). La laboraĵho havas aktuale popularsciencan karakteron (en la presita kaj nerecenzita formo) kaj post rekonstruo de ĝia tipografia kaj scienca aspekto , pretendos al scienca kontribuaĵo en kategorio de internaciaj katalogoj. Surbaze de la katalogo venis ideo fondi silezian E-bibliotekon, sed la librokolekto ne estis ankoraŭ transdonita al la Instituto de Bibliotekscienco en Katowice. Retan, popularan version de la katalogo, oni eniras per la retpagho: www.esperanto-katalogo.eu. Sukcesan serchadon !!!