Ĝeneralaj informoj
| Nacilingva titolo: | Discussao da polemica sobre os participios em Esperanto |
| Resumo: | La verkinto historias la polemikon pri la participoj, kritikas ĉiun el tiuj vidpunktoj, kaj proponas specifan analizon por la Esperanta verbo, en kiu la participoj kondutas absolute egale al la finitivaj verboformoj. Por tion sukcesi, li ŝanĝas la orientiĝon de la verbotempo: ne la momento de la dialogo fiksas la momenton de la okazaĵo (kaj sekve la tempon de la verbo) , sed la momento de la okazaĵo,(sekve la tempo de la verbo), fiksas la momenton de la dialogo. La rezulto estas ekstrema: malaperas la neceso distingi absolutajn kaj relativajn verboformojn, finitivajn kaj infinitivajn verboformojn, kaj ĉiu verboformo obeas al la samaj reguloj. |
| Aŭtoro: | MATTOS, Geraldo |
| Lingvo(j): |
portugala |
| Traduko de la titolo: | Pridiskuto de la polemiko pri la pasivaj participoj de Esperanto. |
| Klasifiko: |
Esperantologio |
| Jaro: | 1986 |
| Amplekso: | 190 paĝoj |
| Prezento-loko: |
| Tipo | universitato |
| Nomo | Federacia Universitato Paranaa |
| Sekcio | Departemento pri lingvistiko |
| Lando | Brazilo |
| Adreso | Rua General Carneiro 460, BR-80060 Curitiba, PR |
|
| Tem-gvidanto(j): | ne indikita |
| Precizigo: | alia |
| Loko de publikigo: | Ne publikigita; konsultebla ĉe la aŭtoro kaj la biblioteko de la universitata |
| Kontakteblo kun la verkinto: | Rua Nicaragua 2141, BR-82500 Curitiba PR |
| Fonto de la informo: | Edward Symoens Bibliografio de Disertacioj / la aŭtoro mem |
| Rimarkoj: | Konkurso por Titola Profesoro (plej alta rango de la universitata kariero--noto de la aŭtoro) |
| Kreodato: | 2010-12-02 09:33:15 |
| Lasta redakto: | 2010-12-02 09:33:15 |
| Aldoninto: | Margaretha Symoens |
| Montroj: | 31897 |
| Dosieroj: |
Mankas dosieroj.
|
Resumo
La verkinto historias la polemikon pri la participoj, kritikas ĉiun el tiuj vidpunktoj, kaj proponas specifan analizon por la Esperanta verbo, en kiu la participoj kondutas absolute egale al la finitivaj verboformoj. Por tion sukcesi, li ŝanĝas la orientiĝon de la verbotempo: ne la momento de la dialogo fiksas la momenton de la okazaĵo (kaj sekve la tempon de la verbo) , sed la momento de la okazaĵo,(sekve la tempo de la verbo), fiksas la momenton de la dialogo. La rezulto estas ekstrema: malaperas la neceso distingi absolutajn kaj relativajn verboformojn, finitivajn kaj infinitivajn verboformojn, kaj ĉiu verboformo obeas al la samaj reguloj.
|
|
