Diplomlaboraĵoj

La klarigon pri la tipoj de la diplomlaboraĵoj bv. legi ĉi tie.

Al la komenco

Ĝeneralaj informoj

Nacilingva titolo:L'espéranto et ses imprévus : étude énonciative du marqueur -um
Resumo:Tiu disertacio celas studi la markon -um en Esperanto laŭ enunciativa aliro, t.e. la Teorio de la Predikativaj kaj Enunciativaj Operacioj de Antoine Culioli. Esperanto estas lingvo kiun proponis Ludoviko Lazaro Zamenhof en 1887. La celo estis la ellaborado de lingvo kiu povus esti uzata por internacie komuniki. Kvankam unuavide la lingvo ŝajnas pli facile lernebla pro la maniero laŭ kiu ĝi estis kreita, ekzistas iuj neregulaĵoj (fakte neatenditaj) kiel la sufikso -um. Tiu sufikso povas esti uzata memstare aŭ lige kun radiko (tiu ĉi dua ebleco estas la plej ofta). Kiam la iniciatinto de la lingvo prezentis tiun sufikson, li difinis ĝin kiel sufikson sen propra signifo, uzeblan kiam aliaj sufiksoj ne taŭgas. Malgraŭ tio, la ambigueco de la sufikso ne malhelpis la Esperanto-parolantojn uzi ĝin por krei novajn vortojn. Ni provas tra pluraj hipotezoj eltrovi la funkciadon de tiu aparta sufikso.
Aŭtoro:BRAULT, Dylan
Lingvo(j): franca
Traduko de la titolo:Esperanto kun neatenditaĵoj: enunciativa studo de la marko -um
Klasifiko: Esperantologio
Jaro:2024
Amplekso:106 paĝoj
Prezento-loko:
Tipouniversitato
NomoUniversitato de Tours
SekcioFakultato de Literaturoj kaj Lingvoj
LandoFrancujo
Adreso3 rue des Tanneurs, 37000 TOURS
Retejoligilo
Tem-gvidanto(j):Philippe PLANCHON
Precizigo:magistra
Fonto de la informo:Philippe PLANCHON
Ŝlosilvortoj:esperanto, um, enunciativo, TOPE, Culioli, sufikso, morfologio, semantiko
Kreodato:2024-12-16 23:46:09
Lasta redakto:2024-12-16 23:55:24
Aldoninto:Philippe PLANCHON
Montroj:69
Dosieroj: Elŝutoj de ĉiuj dosieroj sume: 6; Viaj elŝutoj: 0

(Diplomlaboraĵo) L'espéranto et ses imprévus : étude énonciative du marqueur -um  PDF .pdf
Elŝutoj sume: 6
Kreodato: 2024-12-16 23:52:43

Resumo

Tiu disertacio celas studi la markon -um en Esperanto laŭ enunciativa aliro, t.e. la Teorio de la Predikativaj kaj Enunciativaj Operacioj de Antoine Culioli. Esperanto estas lingvo kiun proponis Ludoviko Lazaro Zamenhof en 1887. La celo estis la ellaborado de lingvo kiu povus esti uzata por internacie komuniki. Kvankam unuavide la lingvo ŝajnas pli facile lernebla pro la maniero laŭ kiu ĝi estis kreita, ekzistas iuj neregulaĵoj (fakte neatenditaj) kiel la sufikso -um. Tiu sufikso povas esti uzata memstare aŭ lige kun radiko (tiu ĉi dua ebleco estas la plej ofta). Kiam la iniciatinto de la lingvo prezentis tiun sufikson, li difinis ĝin kiel sufikson sen propra signifo, uzeblan kiam aliaj sufiksoj ne taŭgas. Malgraŭ tio, la ambigueco de la sufikso ne malhelpis la Esperanto-parolantojn uzi ĝin por krei novajn vortojn. Ni provas tra pluraj hipotezoj eltrovi la funkciadon de tiu aparta sufikso.

Opinioj kaj komentoj

Entute komentoj: 0; Mezuma noto: 0; | Aldoni propran opinion

Kopirajto © 2001 - 2024 edukado.net. Ĉiuj rajtoj rezervitaj.
Funkciigita de Fondaĵo Edukado.net kunlabore kun E-dukati kaj ESF.