Dosierujo

Dankon Zlatko. Kvankam mia instrupraktiko malpligrandas ol la via, mi jam konkludas simile. Via studo: "Frekvencmorfemaro de parolata E-o" estis tre valora. Est'as ne'kred'ebl'e ke plej'oft'e, oni instru'as E-on, sen instru''i ties Fundament'o'n. Ni dev'as instru'i laŭ la spirit'o de la Bon'a Lingv'o.

Zlatko, saluton kaj gratulojn pro via 50-a jariĝo kiel profesia instruisto. Bonegaj viaj rimarkoj pri la afero. Mi ankaŭ estas Veterano, kaj eĉ se docento, malmulte instruadis la internacian lingvon nek havis la ŝancon partopreni kursojn, ĉar mi estis ĉefe memlernanto... Tamen instruante infanojn pere de Mazi, mi miris kiel rapide la infanoj parkere korekte ripetadis la tekstojn kaj kanzonojn... tamen tio ne signifis ke ili fariĝis poste esperantistoj. Kaj por motivigi ĉefe gejunulon mi reklamadis Pasportan Servon... Kaj foje foje la idealon de la universala "frateco"... kiu tre altiris kaj allogis min kiam mi estis junulo, dum ankoraŭ Tibor Sekelj loĝadis ĉe ni, eĉ se mi ne konis lin persone.

Tre bona teksto. Bedaŭrinde, rimarkoj estas veraj.
Kiu estas kulpa? Mia opinie: multe da laboro, malmulte da profito.
Mi esploris legantaron en Serbio: veraj legantoj inter ĉirkau 1.000 esperantistoj (tiel oni kalkulas ke ekzistas) havas nur 1,3%. Abonantoj ekzistas pli (Beograda Verda Stelo, LOE), sed tio estas nur pro najbaroj aŭ esperantistoj el alia urbo. Min surprizis tion, sed tiel estas. Mi travivis ankoraŭ unu miraklo: kunlaborantoj (iuj) de BVS plej ofte legas nur siajn tekstojn!? Eble mi estas optimistoj (malbone informitaj pesimistoj) aŭ fantaziuloj!?