Panteono
Edukado.net premie publikigas 10-15 novajn prezentojn de vivantaj instruistoj ĉiujare la 15an de decembro. Vi povas sendi proponojn ĉe la FORUMO.
|
|
Opinioj kaj komentoj
Entute komentoj: 5; | Aldoni propran komenton
Estis por mi granda ĉagreno ekscii pri la subita forpaso de Wim. Li estis eksa inĝeniero, kaj danke al liaj bonaj rilatoj en la Amsterdama Universitato, ankaŭ mi, inĝeniero laŭ la eduko, povis efektivigi mian revon pri altnivelaj universitataj studoj kaj doktoriĝo en Amsterdamo post plenumo de la Interlingvistikaj Studoj en Poznano. Mi havis la grandan feliĉon kunlabori kun li dum 4 jaroj. Lia afableco, bonvolemo, vasta scio kaj fidoplena subteno montriĝis tre gravaj por mia sukceso. Ni kondolencu kun la familio okaze de tiu granda perdo.
Wim Jansen havas grandan meriton en la universitata instruado de interlingvistiko kaj esperantologio, en la prosperigo de la Amsterdama Katedro, verkado de studlibro por la studentoj. Li science analizis esperanton el lingvistika vidpunkto kaj aperigis multajn gravajn artikolojn. Ni kunlaboris: li helpis per zorgema kontrolado de kelkaj libroj kiujn mi eldonis. Li laboris ankaŭ nun pri libro kaj el tio li planis prelegon dum la Interlingvistika laborsesio de la Lingvista Kongreso (septembro 2024). Ĉagrenas min, ke ni perdis lin.
Kun granda tristeco en la koro mi provadas kompreni mense kaj kore la forpason de tiom grava kolego, Wim Jansen. Je kiu mi povis kalkuli, kun kiu mi plurfoje povis bonege kunlabori. Kolego, de kiu mi foje ricevis unu el la plej grandaj profesiaj agnoskoj kaj fidon, pere de invito al laboro - kiun mi ne povis akcepti. Sed la fakto, ke Wim opiniis min taŭga por tiu granda defio, forte kunligis min kun li.
Lia diligenta kaj preciza laboro, grandega respondeco pri ĉio, kion li entreprenis, senlima honesteco ĉiam admirigis min.
Ne neglektenda estas ankaŭ la fakto, ke li estis unu el la kolegoj kiuj ankaŭ fizike loĝis (sekve estis) plej proksime al mi, tial eblis ankaŭ reciprokaj privataj vizitoj (foje mi paŝis 13 km piede al lia hejmo!) kaj renkontiĝoj ĉiam cele al tre seriozaj planoj kaj labortemoj.
Mi esperas, ke li ne malkontentus scii, ke mi - malgraŭ lia ne-volo - nun lanĉis por li paĝon en la panteono, kie li jam delonge devintus esti.
Wim, dankon por ĉio, kion vi faris kaj donis. Mi ĉiam memoros vin. Ripozu en paco. Katalin
Mi kondolencas al lia familio. Kun Wim Jansen mi konatiĝis en la jaro 2008, kiam li organizis en Amsterdama Universitato seminarion pri instruado de Esperanto en universitatoj antaŭ la UK en Roterdamo. Li estis agrabla, simpatia, helpema kaj vigla kolego.
Granda perdo por la tuta Esperantujo. Sed ni danku pro la grandega laboro, precipe je la universitata nivelo. Kondolencojn al la familio.