Panteono

La unuan fojon mi aŭdis kaj partoprenis la Esperanto-kurson de Cseh (1987) en Middelburg de Sophie, ĝi estis organizita de la iama Esperanto-grupo Midden-Zeeland. Strikta sed justa, ŝi juĝis kiel instruistino pri la respondoj de la partoprenantoj de la grupo. La prezidanto de tiu momento Dies Krombeen subskribis niajn atestojn, kune kun Sophie. En rotacia (lauhvice plenumata) prezidanteco de nia Esperanto-grupo, Sophie kaj Dies prezidis la grupon. Ili gvidis nian grupon en lerta kaj agrabla maniero. Aliaj membroj estis: Sally Krombeen-Van Aartsen, Simon Smits, Kees kaj Rie Dentz-Mijnsbergen, Sunja van Liere, Gerard van Werkhoven, Hans kaj Woosik Schutijser-Lee. Persone mia edzino kaj mi havas bonajn memoraĵojn pri Sophie. Ŝi instruis al mia korea edzino Woosik, la nederlanda kaj Esperanton kelkajn monatojn. En la monato de januaro 2020 ni havis alian agrablan tagon en Roterdamo kun Sophie kaj Simon Smits kune. Kiel aktiva grupo, ni organizis Esperanto-renkontiĝon ĉiumonate vendrede vespere ĉe unu el la hejmoj de la membroj. Krome, ĉiujare okazis ekskurso al loko en Zelando, kiun ni trovis interesa (Kastelo Westhove, Domburg; Grote Kerk en Veere; urbovojaĝo de Middelburg, la mitulo- kaj ostrofarmoj en Yerseke aŭ Esperanto-budo dum la Liberiga Festivalo de Vlissingen, ktp). Ni ankaŭ konservis kontakton kaj organizis ekskursojn kun la Esperanto-grupo Zeeuws-Vlaanderen gvidata de s-ro Jan den Toonder, Terneuzen kaj kun esperantistoj de Belgio. Mi havas tre agrablajn memorojn pri ĉi tiu tempo en Zelando kun la Esperanto-grupo gvidata de Sophie kaj Dies. Malgraŭ ŝia progresinta aĝo kiam ŝi ankoraŭ vizitis nin en Roterdamo, ŝia morto venas kiel kompleta kaj malagrabla surprizo por mia edzino kaj mi. Ripozu en paco, Sophie kaj ni deziras al ŝia familio kaj konatoj forton.

Hans Schutijser

Elkorajn kondolencojn al la familio,amikoj kaj Geesperantistj.Ŝia forpaso estas granda perdo.Ŝi ĉiam restu en eterna paco!!

Kara Sofino. Kun granda malĝojo mi legis la mesaĝon de via filino pri via forpaso. Por marto estis planita ke mi vizitos vin, reciprokante vian vizito ĉe mi dum mia malsano. Multaj bildoj, memoraĵoj venas en mian kapon: nia renkontiĝo, kuna vojaĝo en via ruldomo de Hungario al la praga kongreso kaj de tie al Nederlando, miaj vizitoj ĉe vi en Midelburgo, multaj interŝanĝoj pri Cseh-metodo kaj instruado, viajn librojn kaj instruhelpilojn, kaj centon da leteroj mi konservos kun zorgemo. Kaj ni ne forgesu, ke vi estis por mi iusence ankaŭ Esperanto-patrino, eĉ kudris mian geedziĝrobon, ĉeestis ankaŭ nian geedziĝon en 2001.... kaj senĉese venas multaj, multaj aliaj memoraĵoj.... Ni konservos vin en mia koro. Ripozu en paco.

Ni havis la okazon konatiĝi kun Sofino dum PSI en 2000 kaj mi konfirmas, ke ege plaĉis al mia edzino Fabienne la kursoj de Sofino. Ŝi (mia edzino) ofte parolas pri la kursoj de Sofino. Ege impresis mian edzinon, kiel Sofino klarigis la signifon de la verbo "signifi" al blindulo! Kaj pri la staĝo en Amiens (fakte okazis ĉe la maro en sufiĉe vasta domo), ege plaĉis al la staĝanoj (Bedaŭrinde mi ne povis partopreni) sed la partoprenintoj tre bone memoras. Dankon Sofino!

Bonvenon en nia Panteono, Sofino kaj korajn gratulojn pro via multflanka kaj valora agado por la disvastigo de nia lingvo.
Katalin Kováts, redaktoro (15an de decembro 2010, en la tago de la 9a naskiĝtago de la retejo)