Panteono
Edukado.net premie publikigas 10-15 novajn prezentojn de vivantaj instruistoj ĉiujare la 15an de decembro. Vi povas sendi proponojn ĉe la FORUMO.
|
|
Opinioj kaj komentoj
Entute komentoj: 28; | Aldoni propran komenton
Mi estis en kontakto kun Michel dum multaj jaroj. Li havigis al mi sian artikolon kaj alies artikolon, kiuj estis solaj pri la temo de mia verkota doktoriga disertacio "Kontribuo de la rusa lingvo al la formiĝo kaj evoluo de Esperanto". Lia valoro por Esperanto-mondo estas nesupertaksebla.
El la verkoj de Michel Duc Goninaz min chiam aparte interesis liaj kontribuoj al la ideologiaj aspektoj de la Esperanto-movado. Tial komence de la 1980-aj jaroj mi petis lin trarigardi mian manuskripton por "La danghera lingvo", kion li bonvolis fari. Tio gravis por mi ankau pro lia scio de la rusa lingvo kaj liaj personaj spertoj pri la sovetia movado. Nun, post lia forpaso, mi ege bedauras, ke eble nur du fojojn mi renkontis lin, en la SAT-Kongreso en Odeso kaj en OSIEK-konferenco en Herzberg.
Mi salutas la memoron de rimarkinda esperantisto kies impona laboro poreterne utilos al nia lingvo.
Aldono al "C^efaj artikoloj": Kelkaj rimarkoj pri la t. n. "akuzativo" ; "La Ondo de Esperanto" 2016/ 3-- ["Unua Akto"] ; noto c^e la fino: Dua akto ("C^u decas ac^eti kelke da seg^etoj?") aperos en la venonta numero de "La Ondo de Esperanto". Kvankam 'mia' PIV estas plenplena da ofte amataj de mi vortoj; tiuj c^i al mi mankas en tiu momento.
Kenec^jo Goldbergo
Tre malĝojigis min ekscii pri la subita forpaso de tiu eminenta esperantologo, kies (N)PIV apartenas al unu el la plej influaj verkoj de Esperanto!
Mi havis la bonŝancon renkonti lin persone en Poznano kaj ne nur lerni ĉe li dum la Interlingvistikaj Studoj, sed ankaŭ aŭskulti lin kanti kanzonojn vespere en amika rondo. Fake kaj private tre agrabla, honesta homo!
Kirilo Brosch
Ankaux mia edzino Wera kaj mi estis forte ŝokitaj pro la forpaso de Michel. Ni tre estimis lin, la unikan esperantologon, kiu samtempe estis profesia lingvisto (slavisto).
Lastan fojon ni vidis lin kaj la edzinon Arlette okaze de la OSIEK-konferenco 2010 en Herzberg/Germanio.
Al la edzino kaj la familio ni esprimas nian sinceran kondolencon. La faka influo de Michel Duc Goninaz sendube restos.
Detlev Blanke
Simpla Homo, pro tio grandega Homo
Forta sortobato estis la informo pri forpaso de Michel. Li tre mankos al ni kaj al la tuta lingvokomunumo. Mi ĉefe volas omaĝi lin kiel liberpensulon kiu ĉiam havis sian propran kaj originalan vidpunkton, kaj kiel bonhumoran amikon.
Brian Moon
Tre ŝoke estis ekscii pri la forpaso de Michel, kiu daŭre aktivis interalie en la Akademio kaj kiun mi vidis bonfarta antaŭ ne tiom longe. Lin kaj lian familion mi konas de pli ol kvardek jaroj, mi jam gastis ĉe ili, kaj ni havis multajn okazojn kunlabori. Interalie li estis la Esperanto-parolanto en la juĝantaro de mia doktoriga disertacio pri lingvistiko, kiu temis pri evoluo de Esperanto. Nia teatra trupo TESPA ludis lian teatraĵon La ŝtona gasto. Ankaŭ en Franca Esperanto-Instituto ni kunlaboris. Mi havas preskaŭ ĉiujn versiojn de Plena Vortaro, PIV kaj NPIV, sed evidente liajn du versiojn (2002 kaj 2005) mi plej ofte uzas. Estas granda perdo por la Esperanto-kulturo. Mi sincere kondolencas al lia tuta familio kaj bedaŭras, ke mi ne povos mem ĉeesti la ceremonion.
Vere grandega perdo por tutmonda esperantistaro...Kondolencojn al la familianoj kaj helan memoron al nia kara samideano.
Temas pri granda perdo por Esperanto. Li estis elstara fakulo kaj interese pensanta homo, unu el la plej gravaj intelektuloj kaj leksikografoj en nia komunumo.
Antaŭ pluraj jaroj, en la antaŭ-interreta praepoko, mi sendis leteron al li, estante simpla esperantulo tute nekonata al li. Li tre afable kaj helpeme respondis.
Mi ĉiam ŝatis la fakton ke li havis klare kritikan sintenon koncerne kelkajn el la falsaj dogmoj pri Esperanto kiujn niaj propagandistoj fuŝe disvastigas, ekz. ke Esperanto estus “logika” lingvo.
En artikolo pri la leksika sistemo de Esperanto, aperinta en la revuo de ILEI 11/1, li skribis. “Kiel en ĉiu ajn leksiko, la morfemoj de E-o estas arbitraj. Arbitraj estas ankaŭ ilia nombro kaj iliaj interrilatoj. La bildigo de la eksterlingva mondo estas organizita diverse laŭ la lingvoj, sed en neniu ĝi estas strukturita sistemece laŭ la principo de la sciencaj nomenklaturoj. La leksikaj unuoj prezentas do interpretojn de la socia sperto en semantikaj kampoj, loze organizitaj.”
Tiajn homojn ni bezonas.
Mi ĵus eksciis la malĝojan novaĵon pri lia forpaso. Al Michel Duc Goninaz mi ŝuldas multon : la plej grandan parton de mia vortostoko mi lernis per lia bonega "Vocabulaire Espéranto-Français", unu el miaj plej fidelaj libroj dum multaj jaroj. Dankon, sinjoro Duc Goninaz!
La granda klereco de Michel plurfoje ĝojigis min, unuafoje en Odeso, dum SAT-Kongreso en 1998, poste en la kultur-centro Kvinpetalo en Bouresse (Francio), ĉe la universitato Adam Mickiewicz en Poznan danke al Ilona, ankaŭ okaze de OSIEK-konferenco en Herzberg-am-Harz, kiam li afable jesis al mia invito, kaj ĉe Franca Esperanto-Instituto. Kaj kompreneble PIV akompanas min ĉiutage. Arlette, mi vere aprezas vian propran valoron, kaj povas nur sendi al vi varman signon de mia amikeco. Anne Jausions
En la Provenca Universitato ( en Aikso Provenca), danke al Michel Duc Goninaz kaj al Claude Nourmont, Esperanto ricevis oficialan statuson en la studfakoj kaj diplomoj. Do, kiam 2 el miaj ekslernantoj iris al tiu Universitato, mi kuraĝigis ilin partopreni la Esperantan Kurson de Michel. Tion ili faris kaj ili elektis la lingvon Esperanto - kiel fremdan lingvon por akiri licencion pri Historio kaj Geografio. Mi tre ĝojis pro tiu atingo. Ankau' mi ĉeestis kursojn de Michel en Bouresse - mirinda somero 2003 ! Tie mi konatiĝis kun Arlette. La paro akceptis min en Provenco kaj mi ĝoje reciprokis en Altaj Alpoj. Kia perdo por ni ! Miaj sinceraj kondolencoj iras al Arlette kaj familianoj. Monika 05
Profunde kortuŝis nin la neatendita novaĵo pri la forpaso de Michel. Ni konis lin de jardekoj. Li gastis en Budapeŝto en la 80-aj jaroj kaj prelegis en E-fako; vizitis SIS-on kaj AIS-sesiojn en Pollando. Kelkajn jarojn pli poste li kun Arlette gastis ĉe ni, en Poznano kaj gvidis kurson pri e-gramatiko en la Interlingvistikaj Studoj kaj prelegis dum Arkones. Ankaŭ ni vizitis ilin kelkfoje en Aix-en-Provence. Jam en la pasinta jaro ni planis denove viziti ilin, sed ĉiam ni ŝovis la daton. Jam ne plu eblas renkonti lin...
Michel estis malfemita por diskutoj kaj bonhumora. Li estis multflanka esperantisto: multe kontribuis al la scienca priskribo de esperanto, interesiĝis ankaŭ pri la sociologia flanko de la movado (estis recenzanto de la libro de Zbyszek kaj Jukka) kaj pri literaturo, li tradukis kelkajn verkojn. NPIV estis lia granda entrepreno, kiu okupis lin dum la lastaj 20 jaroj. Li definitive apartenas la korifeoj de la esperanta historio.
Elkore kondolencas al lia edzino Arlette kaj familio
Ilona kaj Zbyszek
Ankaŭ min la neatendita novaĵo malĝojigas. De Michel mi ĉefe memoras lian brilan kurson pri sintakso en la Interlingvistikaj studoj de Poznano. Ja kvankam temis pri nur malgranda ero de lia giganta poresperanta agado, la rekta kontakto kun li kaj kun lia edzino kadre de la kurso estis aparte inspira. Al Arlette kaj al ilia familio mi direktas sincerajn kondolencojn. Lia forpaso estas granda perdo por ni ĉiuj.
Antaŭ 10 tagoj mi ĉeestis en Le Puy-Sainte-Réparade (apud Aix-en-Provence, Francio) tutan vesperon dediĉitan al Victor Lebrun, iama sekretario de Tolstoï: malkovro de ŝildo ĉe la estonta mediateko, honorvino, malfermo de ekspozicio, prelego. Ĉeestis proksmimume 50 homoj, inter kiuj estis Michel kaj lia edzino Arlette. Li ankaŭ kontribuis al libro "Passion Tolstoï" eldonita tiuokaze. Li ne tre bonfartis, (malvarmumo?), aspektis laca, tamen kiam hieraŭ je la 21.20 telefonis al mi esperantistino el Aix, ke Michel forpasis antaŭ horo, mi estis tre ŝokita.
Tiu esperantistino petis min informi la Esperanto-komunumon, kaj tion mi (kaj Brian) tuj faris.
Michel-on mi konis de jardekoj. Kiam li alvenis en Aix-en-Provence li tuj vizitis min, kiu siatempe loĝis tie kun miaj gepatroj. Mi estis tre feliĉa, ke kune kun li ni petis instruadon de Esperanto en la nove memstara universitato (post la eventoj de 1968 la kondiĉoj ŝanĝiĝis kaj eble fari tiajn proponojn; mi estis ankoraŭ studentino, kaj akompanis lin ĉe la estro de la universitato).
Kaj la instruado en tiaj bonaj kondiĉoj daŭris 26 jarojn. Ni vidis lin poste de tempo al tempo ĉu en Aix ĉu okaze de renkontiĝoj, ekzemple en Kvinpetalo.
Kiam mi vidis lin tiun vendredon mi certe ne supozis, ke tio estos la lasta fojo. Mi funebras. Ni perdis akademianon, kiu grave kontribuis al Esperanto, sed ĉefe ni perdis agrablan kaj lertan homon.
Miaj sinceraj kondolencoj iras al Arlette kaj al lia tuta familio. Pardonu, mi ne plu havas vortojn.
Terura perdo por Esperanto!
Mi konatiĝis kun li persone antaŭ multaj jaroj en Moskvo. Li regis la rusan lingvon kaj sciis nian literaturon pli bone ol multaj denaskaj rusoj. Komence de 2000-aj jaroj li multe helpis min por mia traduko de la fama versromano "Eŭgeno Onegin", liaj rimarkoj kaj konsiloj estis vere valoregaj, li atentis eĉ malnetajn strofojn, kiujn malfacilas trovi originale.
Granda perdo por nia komunumo. Miajn kondolencojn al lia familio kaj al ĉiuj, kiuj konis lin persone.
Mi nur ĵus aŭdis ĉi tiun malgajigan novaĵon, kaj ŝokan, 83 ne estas granda aĝo en la nuna epoko kaj MIchel estis sufiĉe aktiva partoprenanto en retaj diskutoj. Mi kondolencas al la familio, al nia AdE-familio, kaj al tiuj alie plej proksimaj al li. Mi ne forgesas, ke estante la ĉefmotoro de la PIV-labora daŭrigo post Waringhien li do rolis ankaŭ kiel motoro de unu el la plej reliefaj agadoj de SAT. Mi tial aparte kondolencas al la SAT-familio. Michel estis la N en NPIV kaj mankos al ni ĉiuj, kiuj uzegas ĝin. -- Funebre, Probal
La forpaso de Michel Duc Goninaz estas neriparebla perdo por ĉiuj. esperantstoj. Miajn veajn kondolencojn al Akademio de Esperanto, edukado.net, ĉiuj institucioj en kiuj li partoprenis kaj al liaj familianoj kaj amikoj.
Nguyen Xuan Thu
Mi konatiĝis kun Michel komence de la 80aj jaroj. Per pasporta servo mi vizitis Aix-en-Provence kaj la Esperantistoj ĉe kiuj mi tranoktis decidis, ke ni iru al la hejmo de la familio Duc Goninaz. Mi bone memoras, ke mi ridis kiam Michel klarigis al mi, ke lia hundo estas la patrino de la hundo de la aliaj Esperantistoj. Fakte mi ridis, ĉar ĉiuj volis informi min pri tio! Poste mi ankaŭ ĉeestis unufoje la kurson pri Esperanto en la universitato de Aix. Mi ankoraŭ konservis plurajn personojn leterojn kiujn Michel sendis al mi en la 80aj jaroj. Bedaŭrinde mi ne plu vidis Michel post mia translokiĝo al Aŭstralio, sed foje ni interŝanĝis retmesaĝojn.
Malaperis granda esperantisto! Ofte pri aparta vortaraj elektoj mi malsamopiniis kun li, sed li vere estis giganto. Amike, Renato
Certe ĉiuj ni bedaŭras vian malapero Michel, vi multe kaj afable faris por Esperanto kaj esperantistoj.
Ni tre ĝojas vidi vin en la Panteono, ja viaj kursoj en la universitato de Aix estis gravaj. Vi persone kaj per viaj artikoloj pri eo kontribuis ankaŭ al la budapeŝta Esperanto-fako kaj al la poznana Interlingvistikaj Studoj.
Elkorajn gratulojn de Ilona kaj Zbyszek
Gratulon ! Kaj se mi ne eraras vi krome estis la unua pagita universitata instruisto en Francio, kaj ankaŭ eksa FEI-prezidanto, ĉu ne ?
Unu el viaj iamaj studentoj (kaj nun kolegeto ce FEI)
Christian
Gratulojn! Bonŝance mi trovis tempon rapide legi miajn mesaĝojn antaŭ ol iri al la Zamenhof-festo en Neufchef (apud Hayange). Kiel kutime, temis pri komuna festado de la Luksemburga Asocio kaj de la Thionville-a asocio. Post interesa vizito de la minejo kaj de la muzeo, ni ĝuis bongustan tagmanĝon en la apuda restoracio, kaj sekvis kultura programo. Mi tiam anoncis pri la du novaj francaj panteonanoj, kaj kiel mi promesis, mi plusendas al vi la aplaŭdojn de la 20 partoprenintoj.
Gratulon, Michel!
