Diplomlaboraĵoj

La klarigon pri la tipoj de la diplomlaboraĵoj bv. legi ĉi tie.

Reveni al la serĉilo | Ĝustigi la serĉparametrojn

Entute trafoj: 339

	Titolo ↓	Nomo	Jaro	Lando	Lasta redakto
31	Ĉu Esperanto? Kiu lingvo estas tiu? Konsiderante la mankon de verkoj, kiuj traktas pri Diskurso-Analizo rilate la diskurson pri disvastigo de Esperanto, ĉi tiu tezo havas kiel ĝeneralan celon analizi la diskurson pri disvastigo de Esperanto de L. L. Zamenhof, problematigante la reprezentadojn, kiuj aperas per la efikoj de signifo pri la lingvo. La korpuso konsistas el sep eltiraĵoj el tradukita versio de la teksto “Esenco kaj estonteco de la ideo de lingvo internacia”. Ĝi baziĝas sur la hipotezo, ke la lingva prezento en la disvastiga diskurso de Esperanto transiras pozitivisman interdiskurson kaj koloniismajn kaj naciismajn diskursajn formaciojn, kiuj, ekskludante temojn pri subjektivigo, identeco kaj lingvokultura diverseco, povas rezultigi neakcepteblon de la propono de internacia lingvo. Por atingi la proponitan celon, la analizo estis farita surbaze de la arkegenealogio de Foucault kaj de la perspektivo de la franca skolo de Diskurso-Analizo. La problematigoj estis efektivigitaj sur la lumo de teoriuloj kiel Auroux (1998; 2008), Gadet kaj Pêcheux (2010) kaj Milner (2012) por pripensoj pri "universala lingvo"; Authier-Revuz (1990; 1998), pri heterogenecoj en diskurso; Foucault (2009;2010; 2014; 2016; 2017a; 2017b ), por subteni la analizon, bazitan sur arkeologio, potenco/scio-rilatoj, rezisto kaj subjekto; Coracini (1991), por trakti politikan diskurson kaj sciencan diskurson; inter aliaj. La tezo estas dividita en tri ĉapitrojn. La unua prezentas la produktokondiĉojn de la diskurso de Zamenhof; en la dua, estas prezentitaj la teoriaj metodologiaj aspektoj, kiuj gvidas la esploradon; kaj la tria estas la analizo mem. En la analizo, per la efiko de signifoj, el la diskurso de Zamenhof aperas jenaj lingvaj reprezentadoj, kiuj estas ankaŭ reprezentoj de Esperanto kiel internacia lingvo: a) kiel publika spaco, kiu permesas politikan ekzercadon, per politiko de amikeco; b) kiel "lingvo-nacio", "imaga teritorio"; c) kiel reala situigebla spaco por poziciigi rilatojn, "glosotopio"; kaj d) kiel translingvo "per se". Surbaze de la konfirmo de la hipotezo, oni komencas de la tezo, ke potenco/scio-rilatoj estas konsiderinda obstaklo al la adopto de Esperanto kiel internacia lingvo, precipe kiam la disvastiga diskurso prioritatas la pozitivisman interdiskurson, marĝenigante la problemigon de identecaj problemoj. Alia	EDUARDO, Andréa Marques Rosa	2021	BR - Brazilo	2021-10-21 21:47:37
32	D-RO ISTVÁN SZERDAHELYI La aŭtoro prezentas biofation de István SZERDAHELYI [serdaheji, iŝtva:n], lian agodon en la E-movado, liajn sukcesajn fortosttreĉojn fonci universitatan E-fakon, lingvistan kaj pedagogan agadon, rilaton al instruatoj, verkaron. Estas aldonita lia bibliografio kaj aliaj dokumentaj materialoj. Historio de Esperanto-Movado	TÖTTÖSNÉ GADOS, Zsuzsa	1998	HU - Hungarujo	2011-01-04 23:26:05
33	D-RO ISTVÁN SZERDAHELYI 1924-1987 1. Mallonga biografio 2. Agado de I. Szerdahelyi 2.1. en la movado 2. Universitata E-fako 3. de kiel lingvisto (interlingvistiko) 4. de kiel pedagogo 5. lerbolibroj. 3. Heredakxo 5. Aldonaĵoj Interlingvistiko	TÖTTÖSNÉ GADOS, Zsuzsa	1998	HU - Hungarujo	2011-02-12 18:30:35
34	Daŭro, demokrateco kaj komunumeco en esperantaj dissendolistoj En la unua parto la aŭtoro priskribas la staton kaj ecojn de Esperanto-dissendolistoj rigarde al ilia grava rolo kiel medioj de iniciado en kaj diskutado pri la internacia lingvo kaj kiel komunikilo pri kiu ajn temo. Plej gravaj konstatoj estas la rapida amasa kreiĝo de kaj denove silentiĝo de la dissendolistoj, ilia malforta rolo kiel komunumo de argumentado (laŭ McKerrow) en la periodo de 2010 ĝis fino de 2016. Sekvas resumo de teorioj en la scienca literaturo pri ilia socia karaktero, kun speciala atento al la aspekto de demokrata interkonsiderado inter la membroj, sendepende de la ĉirkaŭa politika sistemo, kaj la strebado laŭ la esperantisma ideologio disvolvi interkulturan orientiĝon inter ĝiaj adeptoj kaj dividi inkludeman sintenon. La aŭtoro konstatas streĉecon inter la ideo de Swales, ke lingvokomunumo estas alcentra, kaj la praktiko de la E-dissendolistoj, kies influo al la diskurso estas pli centrofuĝa, kaj sur la nivelo de apartaj listoj kaj en la opiniformado pri lingvo kaj movado ĝenerale. Tial estas malrealece rigardi la esperantistaron komunumo, ĉu lingva, ĉu diskursa. En sama direkto montras la eksterordinare granda elcento de deflankuloj (mezume pli ol 90% de la membroj de 77 dissendolistoj) konforme al la tezo de Kraus, ke diskursaj komunumoj baras ne-partoprenantojn. Grava handikapo por fari diskursan komunumon estas la malsameco de nivelo de kogneco (ĉiuj scioj de la fizika ĉirkaŭaĵo, kutimoj, spertoj kaj kapabloj). La aŭtoro proponas la grandon log2(m) kiel indikilon de tio, kion li nomas la influpremo de kontribuanto al retdiskutlisto kaj esploras la distribuon de tiu indikilo trans la membroj en samplo de dek naŭ dissendolistoj. Surbaze de ĝia normigita valoro (mi estas la nombro de mesaĝoj de kontribuanto i, p la nombro de mesaĝantoj) estas proponataj kvar tipoj de kontribuantoj al dissendolistoj: deflankuloj, unumesaĝantoj, plurmesaĝantoj, oftuloj kaj specialistoj. Montriĝas, ke la distribuo de relativaj influpremoj de la plurmesaĝantoj, sekvas pli-malpli geometrian vicon, sed ke la influpremoj de la grupeto de oftuloj ĝenerale kreskas pli rapide ol tiuj de la plurmesaĝantoj. Specialistojn oni rekonas per malmultaj mesaĝoj, sed ĉiuj legas ilin. Diversaj indikiloj estas uzataj por kompari la kvaliton de la dissendolistoj en la samplo, ekzemple per la relativa nombro de deflankuloj kaj la inversa rilato inter la nombro de plurmesaĝantoj kaj la proporcio de influpremo inter nombre najbaraj mesaĝantoj. La aŭtoro spekulacias pri individuaj kaŭzoj aŭ motivoj de la kontribuemo de membroj de dissendolistoj. La uzado de la termino "komunumo de argumentado" estas kritikata, ne mirinda pro la malsukcesa komunikado kaŭzata de manko de uzreguloj, de aŭtoritato(j), de persona interkonateco, pro sennomaj ensendaĵoj de kontribuantoj kaj nenecesa uzado de la nacia lingvo. Krome la eksteraj faktoroj de Edwards influas la procezojn de ekskludemo aŭ inkludemo. Per skriba enketo al membroj de la dissendolistoj en la samplo la aŭtoro klopodas informiĝi pri la politika sinteno de la membroj laŭ la divido de Dahlberg: ĉu interkonsiderada, liberal-individualisma aŭ komunisma. Tiu provo malsukcesas ĉefe pro la diferencoj inter temoj traktataj de esperantanoj kaj la temoj sur politika tereno, kiuj inspiris Dahlberg al sia divido. Surbaze de la ricevitaj respondoj Alia divido de sintenoj estas proponata supozeble pli adekvatan al la regantaj sintenoj de esperantanoj. La aŭtoro rekomendas en ĉapitro 8 la uzadon de retforumoj, per kiuj asignitaj por tio argumentantoj povas favori la kreadon de komunumoj de argumentado bazitaj sur egaleca kogna ĉirkaŭaĵo. En ĉapitro 10 sekvas serio da komentoj pri la simptomoj kaj kaŭzoj de mankhava funkciado de la Esperanto-movado: ofta ne-menciado de objektivoj de dissendolistoj, la fermiteco de landaj retdiskutlistoj al eksterlandanoj, la ne-ekzisto de kunordigado inter agadoj de landaj asocioj kaj la rolo en tio de la kupola organizaĵo Universala Esperanto Asocio. Fine la aŭtoro substrekas la mankon de io en Esperantujo, kio estas komparebla kun dokumentebla publika opinio. Se la landaj asocioj funkcius kiel sekcioj de UEA, tio kreus la kondiĉojn sub kiuj privataj komerce mastrumataj organizaĵoj kiel Duolingo, Ekparolu, E@I kaj aliaj povus daŭri flori. Se tia evoluo ne okazos, la movado daŭros konsisti ĉefe el intelekta elito, dum ĝi sur baza nivelo estas rigardata kiel sekto. -------- The most important findings are the fast massive creation and reversal depleting of the mailing lists (Yahoo and Google), their weak role as an argument community (as defined by Raymie McKerrow) in the period of 2010 to the end of 2016 and the immensely high percentage of lurkers in those forums. Thus it is unrealistic to consider the Esperanto speakers as one community, whether linguistic, or discursive. The author offers the magnitude log2(m) as an indicator of what he calls the contributor's influence pressure on a mailing list and explores the distribution of that indicator across the members in a sample of nineteen mailing lists. Based on its standardized value (log2(mi)+1)/(log2(Πmr) (mi is the number of messages of contributor i, p the number of messengers) four types of contributors to mailing lists are proposed: lurkers, single contributors, repeat messengers, prolifics and specialists. The use of the term "argumentation community" for any mailing list meets criticism, not surprisingly because of failing communication from the lack of rules of usage, of authority(ies), of interpersonal familiarity, anonymous submissions and unnecessary use of the national language. He stresses the lack of something in Esperanto, which is comparable with a documentable public opinion. The author recommends the use of internet forums, by which specifically assigned argumentators can foster the creation of argument communities, based on an egalitarian cognitive environment. Alia	DERKS, Johan	2017	PL - Pollando	2017-10-08 16:30:42
35	Denaskismo en Brazilo: speciala dulingvismo Resumo. Ekzistas diversaj tipoj de dulingvismo, kaj eĉ de plurlingvismo (situacio, en kiu unu homo parolas tri lingvojn aŭ pli). Ĉi tiu studo celas analizi specialan tipon de dulingvismo: denaskismo, kiu okazas, kiam homo parolas, ekde la naskiĝo Esperanton kaj alia(j)n lingvo(j)n. La celo de la esploro estis nur unu lando: Brazilo (la lando de la esploristo). Oni malkovros la averaĝan aĝon, la lernejan situacion de la denaskuloj kaj de iliaj gepatroj, kaj la metodon plej uzatan en tiu lando por lernigi Esperanton denaske, tio estas, ĉu ekzemple la metodon UPUL (unu persono, unu lingvo) aŭ USUL (unu situacio, unu lingvo). Pri la religio, ni malkovros, ĉu veras, ke la plejmulto de la brazilaj denaskuloj estas spiritismaj. Oni vidos, ĉu la denaskuloj tie havas Esperanto-amiko(j)n. Ni ekscios ĉu la lernejo havis specialan influon al la lernado de Esperanto. Kaj kiu(j)n alia(j)n lingvo(j)n oni instruas al la denaskuloj. Oni vidos iliajn hobiojn kaj plej ŝatatajn lernobjektojn. Kaj fine, en kiom da landoj la infanoj ĝis nun vojaĝis, kaj ĉu ili havis menciinda(j)n fakto(j)n/sciojn pri sia plurlingva eduko. Ni havos vastan portreton de la situacio de la denaskuloj en Brazilo nuntempe. Per interretaj enketiloj, 16 denaskaj esperantistoj estis intervjuataj, kaj la rezultoj estis komparataj al tiuj de aliaj eŭropaj esploroj. Esperantologio Historio de Esperanto-Movado Interlingvistiko Alia	(YAMAGUCHI) WERNECK DIAS, A. Emerson	2021	PL - Pollando	2023-02-27 14:37:57
36	Derivaĵoj kun -ej- en Esperanto fone de polaj loknomoj La analizo de la -ej- derivaĵoj troviĝantaj en "Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto" kondukas al konkludoj pri: a) la defino de la semantika malreguleco de la Esperantaj ej-derivaĵoj kompare al la loko-nomoj en la pola; b) la problemo de amplekseco kaj specialiĝo de iliaj signifoj. Esperantologio	GROMEK, Elzbieta	1984	PL - Pollando	2010-10-30 19:08:05
37	Direkto de la lingva egaleco en la epoko de tutmondiĝo La aŭtoro komparas la ideojn de la mond-angla kun tiuj de Zamenhof favore al la dua. Internacia lingvo kaj socipolitiko	KITAGAWA, Hisasi	2000	JP - Japanujo	2021-05-13 21:05:35
38	Distribuo de morfemoj en la morfologia siistemo de Esperanto En la disertaĵo estas entreprenita analizo de interligiĝebleco de radikoj kun la afiksoj. Evidentiĝis, ke la Esperantaj afiksoj ligiĝas nur kun difinitaj radikoj kaj inverse. Ekz. la afikso -ar- ligiĝas kun radikoj substantivaj kaj ne ligiĝas kun radikoj verbaj. Surbaze de tiu-tipaj interligiĝeblecoj la aŭtoro provis pravigi la teorion pri la gramatika karaktero de la Esperanto radikoj. Esperantologio	ROKICKI, Ryszard	1974	PL - Pollando	2010-11-24 22:44:10
39	Dizajno de baza ontologio pri la Nacia Kongreso de Esperanto Temas pri dizajno de sistemo por organizi kaj reprezenti informojn pri specifa fakkampo tra terminologiaj kaj konceptaj specifaĵoj en formala lingvo (maŝin-komprenata), kun la celo plifaciligi la serĉon kaj reakiron de informoj per semantikaj interkompreniĝoj inter uzantoj kaj intelektaj programaroj. Celas funkcii kiel vasta serĉilo ne nur pri Esperanto kiel lingvo, sed pri la tuta komunumo, pere de la temoj prezentitaj kiel terminoj, dekomence de la "Nacia Kongreso de Esperanto" . Celas ankaŭ, esti ilo por reprezenti la bazan strukturon de la domajno Esperanto. Estas la unua diplomlaboraĵo pri la temo en Kubo. Informadiko kaj Esperanto	GARCÌA GUTIÈRREZ, Ariadna	2016	CU - Kubo	2018-08-29 02:05:33
40	Edmond Privat La laboraĵo celas doni resumajn bildon kaj koncepton pri la verkaro de Edmond Privat, unu el la elstaraj figuroj de Esperanto-literaturo kaj historiografio. Tio ne vere sukcesis, ĉar la verkintino ellaboris malmultajn verkojn de Privat, kaj eĉ tiujn nur supraĵe. Tiel, kompreneble, mankas la teoriaj konkludoj kaj la laboraĵo estas malfacile taksebla.(IPR 4/1990) Historio de Esperanto-Movado	NYILAS, Éva	1989	HU - Hungarujo	2011-11-23 08:37:57

← 1 2 3 4 5 6 7 8 9 ... 34 →

Kopirajto © 2001 - 2024 edukado.net. Ĉiuj rajtoj rezervitaj.
Funkciigita de Fondaĵo Edukado.net kunlabore kun E-dukati, ESF kaj E@I.