Diplomlaboraĵoj

Esperanto : La interna ideo en siaj originoj kaj kelkaj el siaj esprimoj kaj manifestiĝoj (ĉu helpo aŭ obstaklo en la disvastigo de la lingvo ?)

Temas pri la ekzisto kaj rolo de la "Interna Ideo" de Esperant(ism)o, unue difinita kiel "frateco kaj justeco inter ĉiuj popoloj" (2-a UK, Genève, 1906), de (Ludoviko) Lazar Markoviĉ (aŭ Lejzer Motelev) ZAMENHOF. La tezo studas la influon de la familia kaj socia origino (judeco), kaj poste de tolstojismo, sur la elpensanton de Esperanto, kiu unue revis pri fondo de hilelismo (laŭ la nomo de Hillel la Maljuna, samtempulo de Jesuo), kaj poste de homaranismo, "neŭtrala ponto inter la religioj" (kiel Esperanto volas esti neŭtrala ponto inter la lingvoj), ambaŭ rifuzitaj de la esperantistaro. La malpli preciza interna ideo, ĝenerale akceptata, sorbe inkludis idealon de tolerema neŭtraleco kaj de paco ; la lingvo estis proponata al la Ruĝa Kruco kaj servis en la sava gastigado de aŭstraj infanoj, ĉefe en Hispanio ; kaj la solidareco (Interhelpo de UEA) ebligis la forsavon de pluraj judaj esperantistoj (laŭ neeldonitaj korespondaĵoj el UEA-arkivoj). Post la morto de Zamenhof (14-4-1917) la ideo, aparte memorigita en rilato kun lia naskiĝtago kaj liaj tombo en Varsovio kaj naskiĝurbo Byałystok (UK-oj 1927, 31, 37, 59, 87, 2009), restis viva unue danke al la Rondo(j) "Konkordo", ĉefe en Pollando ĉirkaŭ la familio Zamenhof (Klara, Leono, Felikso, Lidja). Intermilite en Francio la lingvo estis favore akceptata kaj subtenata – eble pere de reto de DREYFUS-defendantoj ĉirkaŭ Gaston MOCH kaj poste Paul PAINLEVE – de 42 anoj de la Scienca Akademio. Esperanto disvastiĝetis ĉe Libervola Civila Helpservo Internacia ktp. Malgraŭ strangaĵetoj (himno, verdaj flago kaj steloj...) kiuj eble repuŝis neesperantistojn, kelkaj ĵuroj "reunuigi la homaron" estis garantio, se ne ĉiam de progreso, almenaŭ de daŭro. [E-trad. de la oficiala resumo]

La Esperanto-movado en Chinio ghis la fondigho de la Popola Respubliko

Mondlingvo- planlingvo projektoj- Esperanto

Materialriĉa prezento de la problemo (kriterioj) de "mondlingvoj" rusa, hispana, angla, franca, germana. Problemo de la lingva barilo kaj la nesufiĉa utiligado de mondlingvoj. .La problemo de planlingvoj. Historio de planlingvoj. Disvastigo kaj apliko de Esperanto. Esperanto en germanio ĝis 1933 kaj en GDR.

Esperanto kaj esperantismo en Francio

1. Enkonduko 2. Kio estas Esperanto? 2.1 Esperanto kaj la problemaro de planlingvoj 2.1.1 Lingvoprojektoj a priori 2.1.2 Lingvoprojektoj a posteriori 2.2 Zamenhof-iniciinto de Esperanto 3. Superrigardo de Esperanto 3.1 La "16 reguloj" 3.2. La formado de vortoj 4. Esperantismo en Francio 4.1 La movado formiĝas 4.2 La "franca periodo" 4.3 La Ido-krizo 4.4 La evoluo al internacieco 4.5 La agadoj dum la unua mondmilito 4.6 La divido de la movado . La laborista esperantismo 4.7 La periodo inter la du mondmilitoj 4.8 La starigo de la hodiaŭa organizaĵo 5. Eŭropo kaj Esperanto: ĉu perspektivo por la estonto? 6. Konkludo 7. Aneksoj 8. Bibliografio. 8.1 Franca poemo: komparo kun diversaj tradukoj 8.2 La gramatiko; a) la sistemo de afiksoj; b) la ununombraj vortoj 8.3 Ilustraĵoj (la verkinto)

Studo pri la tajvana Esperanto-movado sub la regado de Japanio